ยางลบ
>>สมัยเด็กๆ ครูสอนศิลปะท่านหนึ่งสอนฉันเสมอว่า เวลาเราใช้ดินสอวาดภาพ
>>เรา ห้ามใช้ยางลบ
>>
>>ตอนนั้น ฉันไม่เข้าใจจุดประสงค์ของครูสักเท่าไหร่
>>รู้เพียงแต่ว่าเวลา ฉันวาดภาพแล้วเส้นมันบิดเบี้ยว ฉันก็อยากแก้ให้มันตรง สวย
>>แต่ ทุกครั้งที่ฉันหยิบยางลบขึ้นมาเพื่อจะลบภาพนั้น
>>ครูของฉันก็จะ เตือนถึงกติกานั้นเสมอ
>>
>>สุดท้ายฉันจึงเลือกใช้วิธี ต่อเติมภาพๆ นั้นไปตามจินตนาการ
>>เช่นถ้าฉันตั้งใจวาดรูปหน้าคน แต่ฉันเผลอวาดดวงตากลมโตเกินไป
>>ฉันก็จะใช้วิธีเปลี่ยนตากลมๆ นั้นเป็นแว่นตาแทน แม้ตอนนั้นฉันจะไม่เข้าใจว่า
>>ทำไมฉันจึงไม่ ได้รับอนุญาตให้ใช้ยางลบ
>>และแม้ฉันจะไม่เคยคิดวาดรูปหน้าคนใส่ แว่นตามาก่อน
>>แต่ฉันก็ได้รูปหน้าคนตามที่ต้องการ แถมยังภูมิใจว่า
>>ฉันสามารถวาดภาพๆนั้นด้วยความมั่นใจ และไม่ต้องใช้ยางลบลบภาพเลยสักครั้ง
>>
>>เวลาผ่านไป ฉันโตขึ้น ฉันเรียนรู้ว่า สิ่งที่ครูสอนวันนั้น
>>แท้จริงแล้วมัน ปลูกฝังนิสัยหนึ่งให้กับฉัน นั่นคือ
>>การเข้าใจธรรมชาติของความ ผิดพลาด
>>
>>ความผิดพลาดเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต ของคนทุกคน
>>และในชีวิตหนึ่งนี้ก็มีหลายครั้งที่ฉันได้พบมันโดย ไม่ตั้งใจ
>>
>>สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันยอมรับความผิดพลาด เหล่านั้น
>>และรวบรวมสติเพื่อแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้ ก็คือ การที่ฉันเข้าใจว่า
>>ธรรมชาติของความผิดพลาด คือการที่มันเกิดขึ้นแล้ว จะคงอยู่อย่างถาวร
>>ฉันไม่ได้รับ อนุญาตให้ใช้ยางลบ ลบความผิดพลาด
>>แต่ฉันจำเป็นต้องใช้สมองต่อ เติมแก้ไขภาพวาดของฉันให้สมบูรณ์ด้วยตัวเอง
>>
>>ดัง นั้น ถ้าความผิดพลาดมันเกิดขึ้นกับเราแล้ว
>>การที่เราจะมานั่ง ร้องห่มร้องไห้
>>อ้อนวอนขอแหกกฎเพื่อใช้ยางลบกลับไปลบแก้ไขมัน นั้นย่อมเป็นไปไม่ได้
>>สิ่งเดียวที่จะทำได้ ก็คือ รู้จักพลิกแพลงแก้ไขสิ่งเหล่านั้นด้วยสติ
>>และวาดภาพของตัวเอง ต่อไปด้วยความระแวดระวังมากขึ้น
>>
>>ทุกคนมีดินสอ หนึ่งแท่งเพื่อจะวาดภาพชีวิตของเราให้สวยงาม
>>แต่เราไม่มียางลบ สักก้อนที่จะเอาไปลบสิ่งที่เราทำผิดพลาดมาแล้วได้
>>ดังนั้นเรา ต้องตั้งใจ และมีสติทุกครั้งที่ลากเส้น
>>และถึงแม้ภาพที่เราวาด จะออกมาไม่เหมือนกับภาพที่เราฝันไว้สักเท่าไหร่
>>แต่มันก็มาจาก มือของเรา เราควรจะภูมิใจกับมันได้เสมอ
>>
>>ไม่ต้อง กลัวหรอก แม้จะรู้ดีว่าสักวันหนึ่ง เราอาจลากเส้นบิดเบี้ยวไปบ้าง
>> เพราะถึงอย่างไร ฉันเชื่อว่า ถ้าสมองและหัวใจของเราทำงานอย่างเต็มที่
>> ภาพชีวิตของเราก็งดงามได้ โดยไม่ต้องใช้ยางลบ
เครดิต :: P'พู่ *..*
>>สมัยเด็กๆ ครูสอนศิลปะท่านหนึ่งสอนฉันเสมอว่า เวลาเราใช้ดินสอวาดภาพ
>>เรา ห้ามใช้ยางลบ
>>
>>ตอนนั้น ฉันไม่เข้าใจจุดประสงค์ของครูสักเท่าไหร่
>>รู้เพียงแต่ว่าเวลา ฉันวาดภาพแล้วเส้นมันบิดเบี้ยว ฉันก็อยากแก้ให้มันตรง สวย
>>แต่ ทุกครั้งที่ฉันหยิบยางลบขึ้นมาเพื่อจะลบภาพนั้น
>>ครูของฉันก็จะ เตือนถึงกติกานั้นเสมอ
>>
>>สุดท้ายฉันจึงเลือกใช้วิธี ต่อเติมภาพๆ นั้นไปตามจินตนาการ
>>เช่นถ้าฉันตั้งใจวาดรูปหน้าคน แต่ฉันเผลอวาดดวงตากลมโตเกินไป
>>ฉันก็จะใช้วิธีเปลี่ยนตากลมๆ นั้นเป็นแว่นตาแทน แม้ตอนนั้นฉันจะไม่เข้าใจว่า
>>ทำไมฉันจึงไม่ ได้รับอนุญาตให้ใช้ยางลบ
>>และแม้ฉันจะไม่เคยคิดวาดรูปหน้าคนใส่ แว่นตามาก่อน
>>แต่ฉันก็ได้รูปหน้าคนตามที่ต้องการ แถมยังภูมิใจว่า
>>ฉันสามารถวาดภาพๆนั้นด้วยความมั่นใจ และไม่ต้องใช้ยางลบลบภาพเลยสักครั้ง
>>
>>เวลาผ่านไป ฉันโตขึ้น ฉันเรียนรู้ว่า สิ่งที่ครูสอนวันนั้น
>>แท้จริงแล้วมัน ปลูกฝังนิสัยหนึ่งให้กับฉัน นั่นคือ
>>การเข้าใจธรรมชาติของความ ผิดพลาด
>>
>>ความผิดพลาดเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต ของคนทุกคน
>>และในชีวิตหนึ่งนี้ก็มีหลายครั้งที่ฉันได้พบมันโดย ไม่ตั้งใจ
>>
>>สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันยอมรับความผิดพลาด เหล่านั้น
>>และรวบรวมสติเพื่อแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้ ก็คือ การที่ฉันเข้าใจว่า
>>ธรรมชาติของความผิดพลาด คือการที่มันเกิดขึ้นแล้ว จะคงอยู่อย่างถาวร
>>ฉันไม่ได้รับ อนุญาตให้ใช้ยางลบ ลบความผิดพลาด
>>แต่ฉันจำเป็นต้องใช้สมองต่อ เติมแก้ไขภาพวาดของฉันให้สมบูรณ์ด้วยตัวเอง
>>
>>ดัง นั้น ถ้าความผิดพลาดมันเกิดขึ้นกับเราแล้ว
>>การที่เราจะมานั่ง ร้องห่มร้องไห้
>>อ้อนวอนขอแหกกฎเพื่อใช้ยางลบกลับไปลบแก้ไขมัน นั้นย่อมเป็นไปไม่ได้
>>สิ่งเดียวที่จะทำได้ ก็คือ รู้จักพลิกแพลงแก้ไขสิ่งเหล่านั้นด้วยสติ
>>และวาดภาพของตัวเอง ต่อไปด้วยความระแวดระวังมากขึ้น
>>
>>ทุกคนมีดินสอ หนึ่งแท่งเพื่อจะวาดภาพชีวิตของเราให้สวยงาม
>>แต่เราไม่มียางลบ สักก้อนที่จะเอาไปลบสิ่งที่เราทำผิดพลาดมาแล้วได้
>>ดังนั้นเรา ต้องตั้งใจ และมีสติทุกครั้งที่ลากเส้น
>>และถึงแม้ภาพที่เราวาด จะออกมาไม่เหมือนกับภาพที่เราฝันไว้สักเท่าไหร่
>>แต่มันก็มาจาก มือของเรา เราควรจะภูมิใจกับมันได้เสมอ
>>
>>ไม่ต้อง กลัวหรอก แม้จะรู้ดีว่าสักวันหนึ่ง เราอาจลากเส้นบิดเบี้ยวไปบ้าง
>> เพราะถึงอย่างไร ฉันเชื่อว่า ถ้าสมองและหัวใจของเราทำงานอย่างเต็มที่
>> ภาพชีวิตของเราก็งดงามได้ โดยไม่ต้องใช้ยางลบ
เครดิต :: P'พู่ *..*
